Był to niewątpliwie kluczowy argument, który popchnął mnie w stronę pól namiotowych. Ta forma spędzania wakacji jest zdecydowanie tańsza niż hotele czy pensjonaty. Ponad to są miejsca np. kraje nordyckie, w których za rozbijanie namiotu na jedna noc ( w dosłownie dowolnym miejscu) nie ponosi się absolutnie żadnych kosztów. Cena za nocleg nie tylko w przypadku dużych rodzin jest istotna, gdy decydujemy się na hotel ten koszt jest największy pośród wakacyjnych wydatków - gdy zdecydujemy się na kemping - cena noclegów potrafi zmniejszyć się 3-4 krotnie- przyznacie że różnica jest ogromna.  

Taka forma podróżowania, jest też dość wygodna jeśli chodzi o dowolność miejsca i czasu. Bardzo rzadką sytuacją jest brak wolnego miejsca na kempingu  Oczywiście czasem możemy mieć pecha, szczególnie w tych najbardziej turystyczno-rekreacyjnych miejscach, jednak są to przypadki naprawdę sporadyczne, a im miejscowość bardziej popularna tym kempingów więcej więc jeśli nie na wybranym przez nas to zapewne na którymś z sąsiednich znajdzie się miejsce. Można też jechać objazdowo i miejsca kempingowe wynajmować na jedną lub dwie noce ( w hotelach i pensjonatach w miejscach turystycznych spotykałam się często z ofertą albo tydzień albo wcale i to poczynając od konkretnego dnia - zwykle jest to sobota), co też jest sporym atutem.

Kempingi kocham, za to że dają możliwość obcowania z naturą, o wiele większą niż inne formy podróżowania. Jest gorąco to śpisz pod gołym niebem, pada to słyszysz pukanie kropli w dach namiotu/kampera/przyczepy. Pierwsze co widzisz po przebudzeniu to zieleń, trawa słowem przyroda. Nocując w ten sposób każdą wolną chwilę podczas wakacji spędzasz na świeżym powietrzu i czynności jak np. czytanie książki, gra w planszówki, posiłki z uwagi na dość małą przestrzeń namiotu/przyczepy również spędzasz na powietrzu. Przyroda jest wszędzie dookoła. W niektórych krajach np. w Polsce w Chorwacji, w krajach Skandynawskich większośc kempingów to małe pola, kameralne, intymne, często w dość fajnych odosobnionych miejscach. W przeciwieństwie do sieciowych kempingów np. we Włoszech, gdzie spotykamy całe miasteczka kempingowe. Ale i te mają swoje zalety, świetne węzły sanitarne, animacje, baseny etc.

Karavaning jest świetną formą na wakacje dla rodzin z małymi (i nie tylko) dziećmi. Pola namiotowe np w Skandynawii są znakomicie dostosowane do potrzeb rodziców nawet najmniejszych maluchów: dysponują łazienkami rodzinnymi, łazienkami dla małych dzieci, bardziej lub mniej (ale jednak częściej bardziej) rozbudowanymi placami zabaw ze sprzętami sprawnościowymi, dmuchanymi trampolinami, drabinkami i innymi "cudami na kiju". Są to miejsca bezpieczne (wszędzie obowiązuje ograniczenie prędkości do 10km/h i znaki ostrzegawcze uwaga dziecko! Czasami można spotkać też animatorów dla dzieci, baseny z brodzikami, czy przedstawienia dla dzieci i młodzieży (to raczej w tych większych wioskach kempingowych). Dzieci mogą stawiać tu pierwsze kroki samodzielności. Często obserwuje się dzieci chodzące do łazienek same lub pod opieką starszego (również kilkuletniego rodzeństwa).

Żyjemy w czasach, które budują obraz świata niebezpiecznego dla ludzi w tym w szczególności dzieci. Otaczamy ich kloszem nadopiekuńczości w obawie przed potencjalną krzywdą mogącą ich spotkać. Dla osób nadwrażliwych na tym punkcie kemping jest świetnym miejscem, gdzie mogą potrenować walkę ze sobą i dać trochę wolności dzieciakom. A te chętnie pomagają przy np. gotowaniu, bo moga samodzielnie chodzic do studzienki napełniać garnek wodą lub płukać warzywa, mogą wreszcie znikać na kilka chwil z naszych rodzicielskich oczu i chodzić same do łazienki. Kempingi sa miejscem bezpiecznym, gdzie możemy naprawdę trochę odpuścić a ludzie którzy tu spędzają czas są  przyjaźnie nastawieni do dzieci i mimo różnic w pochodzeniu każdy uważa na każdego. Dzieci też obserwując starsze dzieci szybciej się uczą i chętniej biorą udział w życiu kempingu mimo różnic językowych i kulturowych.

To pewnie punkt fakultatywny, nie przekonam nim osób, które lubią leżeć plackiem w czasie wakacji do tego typu spędzania czasu. Ja jednak uważam pracę za wartość i nie myślę o swojej pracy w biurze na co dzień, ale o pracy w domu, pracy w ogrodzie, pracy bez której nie ma życia, np. zmywanie, gotowanie itp itd. Jestem typem, który być może nie jest miłośnikiem gotowania i sprzątania, ale lubię mieć obowiązki, jak się nie zmęczę to nie czuję żebym żyła:). Lubię też przekazywać takie wzorce dzieciom. Wiedzą żę w wakacje nikt po nas nie posprząta i po obiedzie trzeba pozmywać, w miarę możliwości i chęci towarzyszą nam w tych obowiązkach co uważam za wartość dodaną takich wczasów. Pomagają też dmuchać materace i wiedzą że przysłowie jak sobie pościelesz tak sie wyśpisz ma moc nie tylko metaforyczną. Wyrzucają śmieci ( o ile kontener nie jest za wysoki). Na wakacjach dalej jesteśmy wspólnotą w której każdy ma jakieś zadanie, może nawet bardziej niż w życiu codziennym.

Kocham kemping również za to że wytrąca mnie z codzienności. Wiem, że jestem na wakacjach bo moja codzienność jest zmieniona o 180 stopni. Nie ma wygód. Jest zupełnie inna forma egzystencji. To jest atrakcyjne zarówno dla mnie jak i dla dzieci. Inaczej też patrzymy na powrót z takiego wyjazdu do domu, bardziej doceniamy wygodę, której zazwyczaj na co dzień nie zauważamy. Lubię surowe warunki, lubię kontakt z przyrodą lubię robić piknik pośrodku niczego, wśród gór, dolin, rzek, z wiatrem zwiewającym plastry sera z kanapki, a jeszcze bardziej lubię wracać do mojego wygodnego łóżka i ciepłego domu. Odmiana jest potrzebna, pozwala na odświeżenie spojrzenia na sprawy przyziemne. Zmienia perspektywę, pozwala złapać oddech i dostrzec sprawy pomijane przez nas dorosłych. Dla dzieci też jest to fajna sprawa. Widzą różnorodność, spanie w takich warunkach to dla nich przygoda, namiastka innego życia, po którym też na pewno lubią wracać do swoich dobrze znanych, pełnych zabawek kącików.